31 Mayıs 2012 Perşembe

Devam Başlangıcı

     Yarim oldun unutturdun geçmişi.. Tüm hatalara inat, mevcut güne bir çizik, yarınıma umut oldun.. Sonra gittin; yarım kaldım yarınsızlığımla.. Ben geldim de sever adım, sen gittin yar oldun bana, atladım bende kayalıklara.. Yüreğime dem oldun, bir nefes çektim bende isli ciğerlerime yokluğundan.. Eşk doldu gözlerim, aktı yanaklarımdan, eşkiya oldum bende; yarınlara inat, attım kendimi Cihangir'de bir çatıdan.. Yazdım, hani incedende alttan vurdum cümlelerimi tartmadan, bir dizeme sabit kalmadan..Durmadan yürüdüm, münasebetsiz duyguların üzerlerinden atladım.. Geride kaldım bazen ama en uzağa sıçramak için gereken gerilme mesafesinin ardına düşmeden.. Hesap da ettim zaman zaman.. Düşünmezdim pek zaman.. Ama bazen kurdum kurguladım bu dünyanın bize yönelttiği soruları ve cevaplama yöntemlerimizi.. Ne kazandım, pek kaybettim.. Kaybettiklerimi kazanmak uğruna ben olmaya gittim.. Uzaklardayım bu ara.. Seni tanımadan önceki ''ben'' i bulmaya gittim.. Bir kalem vurdum senli günlerimin üzerine.. Soğutmak uğruna tüm sıcak geçmişimizi, gittim buralardan ardımda sadece bir beden bırakarak.. Ruhumu aldım da gittim, aklımı koydum bir çantaya öyle gittim.. Yüreğimi bıraktım geride bir tek.. Sana yazsın, geçmişimizi tartsın ve gömsün seni sana yazacağı son kitabın son cümlesine diye..

**

     Adım adım, tane tane, peyderpey gitmeliyim senden arınmış bir hayata.. Her adımımda bir ağırlığımı daha arkamda bırakmalıyım yükselebilmek uğruna.. Yükselmeliyim ki nokta olmalısın görüş alanım dahilinde.. Nokta olmalısın ki koyabilmeliyim seni o son cümlenin arkasına.. Ve sen nihayetinde, bir noktanın ardında kalmalısın hayatımda.. Kalmalısın ki senden sonra geleni büyük harfle başlatabileyim..

**

     Atmalıyım köprüleri sen geçtikten sonra üzerinden, zira berduş oldu gönlüm ayazında gecenin senin sevgisizliğinden.. Titreyerek uyudum çok zaman ve uyandım karabasanlarla, saat dörde vurmadan..

**

     Yarım kalmış bir şiirin ilk dizesiyken sen, aşkla sarmallanmış kelimelerin gölgesinde uzanmış vaziyette, diyalektik bir münakaşanın arasında geçen bir cümleden ibarettim ben, senin varlığının yüklediği anlam itibariyle..


* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *