İki kelime arasında bir hayat geçer..

Anladım..
Ben ki sevdiğini mutlu etmekten aciz kalmışım..
Oysa ki bu hiçliğin içinde tek bir varlığa inanmıştım..
Sana..
Aşka boğulmuştum gözyaşlarının içinde..
Kalbim..
Kalbim tıpkı bir esircesine prangalara vurulmuş senin gözlerinin aksinde..
Ellerim hasedinden kırışmış güzel ellerine değince..
Bu kopartıp atarcasına yalnız bırakıp gittiğin gibi beni,
Bir başınasın artık o gösterişli kalabalığının içinde..
Söylemiştim..
En zor andır kanamalı yürekler için esenleşme anı..
Sana veda edebilmek, inan yokluğunu yaşamaktan daha da acı..
Bilirim,
Kolay kolay üşümezsin, metanetlisin..
Ama içine söz geçiremezsin..
Zira kendine bile kaprislisin..
Son defa cevap ver..
Karda yürüyebilir mi kalbin yalın ayak?
Kollar olmayınca insanı saracak,
Dayanabilir mi kesif soğuğa acizane beşeriyat?
Üzgünüm..
Ellerim çok uzakta kaldı sırtını sıvazlayacak..
Söylemeliyim..
Zamanı geldi sevdiğim,
Zamanı geldiği için söylemeliyim..
Hoşçakal..
Hoşçakal bazen gülümseten ama genelde yürek sızlatanım..
Hoşçakal tek bir gülümsemesiyle solmuş hayallere umut aşılayanım..
Hoşçakal vakit bensizliği çoktan geçmiş..
Artık yokum küçük suratlı koca yüreklim..
Kendine iyi bak..
İyi bak ki hiç değilse başka yerlerde çiçekler açtığını bileyim..
Çok mu ayrılık cümlesi kurdum yine?
Çok mu bunalttım seni?
Dayan..
Tek bir sözüm kaldı yarım yamalak düşüncelerimden sıyrılan..
Elveda hayat anlamım!
Al..
Sürgündeki yüreğimin penceresinde kalan tek çiçeğimi de sana veriyorum bugün..
Elveda..
Elveda süslü cümlelerin süslü prensesi..
Elveda..