Fetret

Biz çoktan bitmişiz..
Ne sana, ne bana farkettirmemişiz..

Şimdi aşkın yatıyor kalbimin avlusunda,
Önünde kırık kalem, boynunda yağlı bir urgan..
Gözlerinden yaşlar akıyor katrelerce..

Aşkım yatıyor en derin uykusunu biraz geçmiş..
Olan bitenden habersiz, uyanacak aşkının olmadığı ölümüne..

Uyku görüyor rüyası, uykusundan uyanmış rüyasında..
Titriyor....
Hafifte terli..

**

Ey teni yumuşak yüreği nasır sevgili..
Biz bitmemiş bir cümle olabilir miyiz?
Özne ben,
Varlığından benim bile haberimin olmadığı,
Gizli özne sen..
Bir fiil eksikti,
Gelemeden nokta düştü önümüze..
Bitemeden tükendik..
Şimdilerde hasret oldu adın..
Umudum vuslata sığındı,
Buğulu bir pencereden gözlüyorum yollarını..

**

Ah be kaderimin cilvesi,
Ne olurdu birazcık daha sevseydin beni..?
Sen olmazdın, ben ölmezdim..
Biz olurdun, ben yine ölmezdim..
Biz olurduk, biz iken yatar, biz iken büyürdük..
Uykuyu da aldın ya giderken hani,
En çok ona bozuluyorum..
Ben uyku uyumayı bıraktım, uyku beni uyuyor artık..
Sense cemre olup her gece üç kere düşüyorsun rüyalarıma..
Ben uykuya sarılır oluyorum,
O beni bırakıyor bu defa en tatlı yerinde..
Sen kelime oluyorsun,
Ben seni söylüyorum..
Herkes susuyor,
Ben herkesi dinliyorum..

**

Sen!
Sevgisi evrene sığmayan sevgisizlik şikayetçisi..
Tüm kurallara inat birleşik yazıyorum bizi..
Anlatım bozuklukları doluyor şakaklarıma..
Alnım kırışıyor,
Ben bozuluyorum,
Anlam kayıyor,
Anlatamıyorum..
Ben okumuyorum satırları,
Kör olmuş satırlar görmüyor gözlerimi..
Sana yazıyorum seni, geceleri..
Gözlerin kağıt oluyor, sözlerim kalem..
Yepisyeni bir bayramlık alan çocuğun salt mutluluğu gibi,
Sana gelirken sensiz halimle,
Karalıyorum sensiz günlerimin üzerini..
Gözlerin kapanıyor,
Ben kararıyorum..
Sen susuyorsun ya hani,
İşte o vakit ben konuşamıyorum..